VI Niedziela Wielkanocna

„To jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”.

Wszyscy doskonale wiemy, że pierwszym i najważniejszym przykazaniem jest przykazanie miłości. Przypomina nam o tym dzisiejsza Ewangelia. To przykazanie ogłosił sam nasz Pan Jezus Chrystus. Co oznacza dzisiaj dla nas to Jezusowe wezwanie. To nic innego jak tylko kochać drugiego człowieka tak jak Bóg kocha nas. A Bóg kocha nas miłością wieczną, nigdy się nie kończącą. Kocha każdego z nas miłością bezwarunkową. Kocha nas takimi jakimi jesteśmy.

W dzisiejszej ewangelii Jezus Chrystus wychodzi do nas z propozycją, która może naszemu życiu nadać właściwy sens. Przychodzi do nas jak kochający nas przyjaciel i daje nam niemalże gotową receptę na życie, daje nam radę, plan, propozycję ze swojej strony. Tak mówi: „ Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości”. Jednak z wypełnieniem polecenia Chrystusa mamy dość często ogromne problemy. Każdy z nas doskonale wie, że przez samo przeczytanie recepty nie będzie zdrowy. Nie będziemy czuli pełnej radości, o której mowa w Ewangelii, jeżeli nie zastosujemy lekarstwa. A lekarstwem tym jest nasza miłość, przyjaźń i służba względem naszych bliźnich. Tylko przyjaciel, to znaczy osoba o wielkim sercu, może jednocześnie kochać i służyć. Bo przyjaźń jest fundamentem miłości. Jeżeli nie poczujemy się jak przyjaciele Chrystusa, nie będziemy potrafili kochać Jego i drugiego człowieka. Mało tego – nie będziemy czuli się kochani przez Boga. To On nas podnosi do rangi swoich przyjaciół, przyjaciół Boga. Idąc z takim Przyjacielem ramię w ramię jesteśmy w stanie z radością przyjmować i wypełniać przykazania, pokonywać trudności w rodzinie, w pracy, w swoim cierpieniu i chorobie. Mamy odwagę stawić czoła naszemu życiu, które może i jest momentami „pod górkę”.

Zaufajmy Jezusowi, bo jest On przyjacielem solidnym i prawym, może wszystko to, co zechce, i nie opuści tego kogo kocha. Miejmy Jezusa w sercu, a On będzie z nami w naszym działaniu. Czyńmy to, co On nam poleca, abyśmy mogli Go prosić o to, co nam obiecuje. Bądźmy przyjaciółmi Jezusa nie tylko w chwilach „pokoju” ale i w czasie „wojny” nie tylko w radości, alei w cierpieniu.                                                                                                                               

                                                                                                                                                                                                                     LM